انواع تکنیک های نورپردازی در عکاسی

در مقاله تکنیک های نورپردازی در عکاسی به این موضوع پرداخته می شود که یک عکس خوب عکسی است که نورپردازی خوبی دارد، در دنیای عکاسی، دوربین قرار است بهترین نور را بگیرد؛ پس این که از کدام تکنیک های نورپردازی در عکاسی استفاده می کنید یا تجهیزات نورپردازی شما چیست، تاثیر زیادی روی نتیجه نهایی عکس دارد.

در این بخش می خواهیم رایج ترین تکنیک های نورپردازی را با هم مرور کنیم، اگر می خواهید نورپردازی را اصولی یاد بگیرید در این بخش همراه ما باشید.

رایج‌ترین تکنیک‌های نورپردازی در عکاسی

۱٫نورپردازی با نور تخت (Flat light)

در این تکنیک نورپردازی، منبع نور را به‌صورت مستقیم به سوژه می‌تابانند. نورپردازی تحت تکنیکی نیست که عکاسان پرتره علاقه زیادی به آن داشته باشند؛ چرا که تقریباً هیچ سایه‌ای روی صورت سوژه نمی‌اندازد. این در حالی است که در اکثر تکنیک‌های نورپردازی، عکاس با استفاده از بازی با نور و سایه، می‌تواند معنای مختلفی به‌عکس ببخشد.

با این حال استفاده از نورپردازی فلت یا تخت در زمان ها و شرایط خاصی ضروری است. زمانی که می خواهید نواقص صورت سوژه روی عکس تاثیر منفی نگذارد، از نور تخت استفاده کنید. به عنوان مثال برای عکاسی از سوژه هایی که چین و چروک زیاد یا آکنه و جوش های زیادی روی پوستشان دارند، نور فلت کمک کننده است.

در این روش از تکنیک های نورپردازی در عکاسی کافی است که منبع نور درست جلوی صورت سوژه بوده و زاویه آن به گونه ای تنظیم شده باشد که پرتوهای نور به صورت تخت روی صورت او بیفتد.

۲٫ نورپردازی گسترده (Broad light)

نور گسترده یا Broad بیشتر از آن که یک تکنیک برای نورپردازی باشد، یک الگو یا سبک روشنایی است. در واقع شما می توانید این الگوی نورپردازی را برای هر تکنیک دیگری هم استفاده کنید.

در این روش از نورپردازی، نور به بخش بزرگ تری از صورت سوژه می رسد و به همین دلیل نام گسترده را روی این روش گذاشته اند. برای تنظیم این نوع نورپردازی لازم است که سوژه از دوربین دور بوده و یک طرف صورت آن مایل به لنز باشد. در این حالت نور، بخش بزرگ تری از صورت را روشن می کند و سایه ها در بخش دورتری از دوربین ظاهر می شوند. منبع نور برای استفاده از این روش باید در زاویه ۴۵ درجه ای نسبت به سوژه باشد.

نور گسترده کنتراست های شدیدی ایجاد می کند و باعث می شود صورت فرد چاق تر دیده شود. چرا که نور به بخش بیشتری از صورت می رسد. به همین دلیل این روش از تکنیک های نورپردازی در عکاسی بیشتر برای افرادی که صورت لاغر دارند، به کار برده می شود.

۳٫ نورپردازی کوتاه (Short light)

در تکنیک نورپردازی کوتاه یا نور شرت، تنظمیات دقیقا برعکس نورپردازی گسترده است. در این نوع نورپردازی بخش بزرگ تر صورت که رو به دوربین است، به جای نور بیشتر، سایه های بیشتری خواهد داشت.

عکاسان پرتره از این سبک نورپردازی بیشتر برای پرتره های تاریک یا Low Key استفاده می کنند. این تکنیک از آنجایی که باعث می شود صورت افراد لاغرتر به نظر برسد، می تواند برای فرم های مختلف چهره کارساز باشد. اما در نورپردازی کوتاه هم همچون نورپردازی گسترده با کنتراست های شدید رروبرو هستیم و سایه های عکس بیشتر از پرتره های معمولی است.

برای تنظیم این تکنیک، نور را از زاویه ۴۵ درجه می تابانند و از سوژه می خواهند که سر خود را این بار به جای چرخاندن به سمت دوربین، به سمت منبع نور بچرخاند. این کار باعث می شود عمق عکس بیشتر شده و ویژگی های سه بعدی آن بیشتر شود.

۴٫ نورپردازی یک طرفه (Split light)

یکی از پرطرفدارترین تکنیک های نورپردازی در عکاسی نورپردازی اسپلیت است که آن را با نام نورپردازی یک طرفه و نورپردازی دوگانه هم می شناسند. در این تکنیک نورپردازی همان طور که می توان از روی نامش حدس زد، صورت سوژه به دو بخش تقسیم می شود؛ نور به یک طرف از صورت تابیده شده و طرف دیگر آن در سایه فرو می رود.

عکاسان پرتره با توجه به فرم صورت فرد و هدفی که از عکاسی دارند، میزان سایه و نور را تنظیم می کنند و قرار نیست حتما صورت سوژه به دو بخش متقارن تقسیم شود.

این نورپردازی می تواند جلوه های دراماتیک تری به عکس ببخشد و فرم چهره را کمی مردانه تر جلوه دهد. به همین دلیل بیشتر برای ثبت پرتره از هنرمندان و به خصوص مردان از این تکنیک نورپردازی استفاده می کنند.

برای این که از این تکنیک نورپردازی در عکاسی استفاده کنید کافی است منبع نور را با زاویه ۹۰ درجه نسبت به دوربین به سوژه بتابانید. بهتر است که نور کمی از پشت سر به سوژه بتابد. با تنظیم نور و این که از منبع نور سخت استفاده کنید یا نرم، می توانید جلوه های نمایشی تصویر را کم و زیاد کنید.

۵٫ نورپردازی از پشت (Backlight)

نورپردازی بک لایت یا از پشت سوژه یکی دیگر از تکنیک های نورپردازی در عکاسی است که شاید به طور معمول استفاده نشود. برای این نوع نورپردازی لازم است که منبع نور را در پشت سوژه قرار داد. از این تکنیک چه برای ثبت عکس های پرتره و چه در طبیعت استفاده می شود. عکس هایی که جلوه سیلوئت یا ضد نور دارند، با استفاده از همین تکنیک گرفته شده اند.

نکته ای که در رابطه با نور بک لایت وجود دارد این است که با این نوع نورپردازی نمی توانید جزئیات سوژه را ثبت کنید. بنابراین اگر نمی خواهید عکس سیلوئت داشته باشید، نور بک لایت را با استفاده از رفلکتور به صورت سوژه بتابانید یا از تکنیک نیمه سیلوئت استفاده کنید. در این تکنیک مقدار نور کمی وارد کادر تصویر می شود و جزئیات بیشتری از سوژه را می بینیم.

۶٫ نور حاشیه یا ریم (Rim light)

نور ریم لایت که آن را به اسم نورپردازی لبه ای هم می شناسند، سوژه را از پس زمینه جدا کرده و یک هایلایت اطراف آن ایجاد می کند. استفاده از این تکنیک برای زمانی که می خواهید فرم ها را برجسته تر نشان دهید، کاربرد دارد.

برای انجام این تکنیک از تکنیک های نورپردازی در عکاسی یک منبع نور قوی در پشت سوژه قرار می گیرد که پس زمینه را روشن می کند. منبع نور بعدی با زاویه مناسب جلوی سوژه بوده و فرم یا چهره سوژه را روشن می کند. برای این که نور ریم لایت تاثیر جذاب تری داشته باشد، باید حواستان به کنتراست ها بوده و آنها را کنترل کنید.

۷٫ نورپردازی پروانه ای (Butterfly light)

این نورپردازی به دلیل سایه های پروانه شکلی که روی صورت ایجاد می کند، به این نام معروف شده است. در این تکنیک نورپردازی گونه ها برجسته تر شده و فرم چهره با زاویه شدیدتری نمایان می شود. از این تکنیک برای پوشاندن چین و چروک های فرد هم استفاده می کنند.

البته برای این که این نورپردازی را انجام دهید باید حتما به چهره سوژه دقت کنید. اگر استخوان پیشانی برجسته بوده و چشم ها عمیق باشند، سایه های زیادی زیر چشم ایجاد می شود.

برای به کارگیری این روش از تکنیک های نورپردازی در عکاسی لازم است که منبع نور پشت دوربین و کمی با فاصله از آن باشد. زاویه تابش نیز باید از بالا باشد. بهتر است منبع نور را بالاتر از سطح چشم قرار داد و از یک رفلکتور در زیر چانه برای کنترل سایه ها استفاده کرد.

۸٫ نورپردازی حلقه ای یا لوپ (Loop light)

نورپردازی حلقه ای یا لوپ یکی دیگر از تکنیک های مورد علاقه عکاسان پرتره محسوب می شود. در این تکنیک که برای عکاسی از فرم های مختلف چهره مناسب بوده و جلوه های نمایشی کمتری هم دارد، عمق تصویر نسبت به نورپردازی تخت بیشتر است.

این نوع نورپردازی سوژه را به خوبی نمایش داده و تنظیمات ساده ای دارد. اگر از این تکنیک به درستی استفاده کنید، با توجه به فرم چهره سوژه یک سایه حلقه ای از بینی تا پشت گونه های او ایجاد می شود. منبع نور برای این نوع نورپردازی بهتر است در زاویه ۳۰ تا ۴۵ درجه ای از دوربین قرار داشته و کمی بالاتر از سطح چشم سوژه تنظیم شود.

برای این که این تکنیک از تکنیک های نورپردازی در عکاسی را اجرایی کنید، می توانید زاویه منبع نور را تغییر دهید تا به سایه لوپ روی صورت سوژه برسید.

۹٫ نورپردازی رامبراند (Rembrandt Lighting)

این تکنیک نورپردازی از نقاش هلندی، رامبراند، وام گرفته شده است. او در نقاشی های خود از یک الگوی نور به خصوص استفاده می کرد که این الگو به دنیای عکاسی هم راه یافت. در این نوع از نورپردازی یک ویژگی مشخص وجود دارد و آن هم مثلثی است که روی گونه و در کنار بینی ایجاد می شود.

در این سبک از نورپردازی بیشتر چهره فرد با سایه ها پوشیده می شود و این مثلث مشخص ترین بخش نورانی صورت خواهد بود. این تکنیک نورپردازی هم همچون نورپردازی اسپلیت می تواند جلوه های دراماتیک تصویر را بالا ببرد. به همین دلیل بیشتر برای عکس هایی با تم هنری از آن استفاده می کنند.

برای تنظیم نورپردازی رامبراند سوژه باید از منبع نور دور بوده و نور از بالا به آن بتابد به طوری که سایه کنار بینی به سمت پایین گونه متمایل شود.

توجه داشته باشید که استخوان بندی و فرم چهره تاثیر زیادی در این روش از تکنیک های نورپردازی در عکاسی دارد. نورپردازی رامبراند برای افرادی که گونه های برجسته تری دارند، مناسب تر است.

همچنین برای آشنایی بیشتر با نورپردازی میتوانید مقاله: (انواع نورپردازی که هنگام عکاسی باید بشناسید) را مطالعه فرمایید.

برای نورپردازی و ثبت عکس های حرفه ای آماده اید؟!

تکنیک های بسیاری برای نورپردازی وجود دارد که می توانید آنها را با تجربه به دست آورید. نکته مهم نورپردازی این است که باید تکنیک آن را با توجه به فرم، چهره و شرایط انتخاب کنید. به همین دلیل تمرین و تجربه دو اصل جدایی ناپذیر برای رسیدن به بهترین و حرفه ای ترین تکنیک های نورپردازی هستند.

شما برای نورپردازی از چه تکنیک هایی استفاده می کنید؟! آیا با تمام تکنیک های نورپردازی در عکاسی آشنایی دارید؟! نظرات و تجارب خودتان را برای ما بنویسید.